ગામ પાદર ઘર ગલી ઓળંગીને ચાલ્યો જઇશ,
હુંય મારા ભાગ્યની ક્ષણ જીવીને ચાલ્યો જઇશ.

છે અહીં પ્રત્યેક માણસ મોકલાયેલી ટપાલ,
હું જગત પાસે મને વંચાવીને ચાલ્યો જઇશ.

રાતના ઘરમાં પડેલું સૂર્યનું ટીપું છું હું,
કોડિયામાં સહેજ અમથું પ્રગટીને ચાલ્યો જઇશ.

છે સ્વજન દરિયા સમા, ન આવડે તરતા મને,
હું બધામાં થોડું થોડું ડૂબીને ચાલ્યો જઇશ…