જન્મતાની સાથે જ,
હાસ્યના કિલકાટથી ભર્યું મેં ઘર.
ને એ થયું પિયરનું ઘર.

કંકુવર્ણે પગલે ચાલી,
હાથ ને જાત ઘસી દીપાવ્યું મેં ઘર.
ને એ થયું સસરાનું ઘર.

ઉમંગ અને અરમાનોથી
બાળકોની કાલીઘેલી બોલીથી ભરી દીધું ઘર.
ત્યાં તો પતિ કહે, “ વાહ, શું સુંદર છે મારું ઘર.”
ને એ થયું પતિનું ઘર.

હશે! કદાચ હવે થશે મારું ઘર,
એમ માની મોટા કર્યા સંતાન.
પુત્ર કહે,” મમ્મી, તું આવીશ મારે ઘરે?”
ને એ થયું પુત્રનું ઘર.

ચારે અવસ્થામાં વસાવ્યા ચાર ઘર.
છતાં, હવે ક્યારે? ને ક્યુ હશે મારું ઘર ???